Kruimeltje
Forumleiding
Nienke, zo heet het meisje is 16 jaar. Ze heeft sinds een half jaar weer dat ze in haar bed plast.
Op een dag ging ze samen met haar moeder de stad in.
Nienke heeft samen met haar moeder kleren gekocht.
Ze lopen door de straat terug naar de garage. Opeens voelt Nienke dat ze heel erg nodig moet plassen. Voor dat ze het merkt lopen er al wat druppels in haar onderbroek. Ze durft niks tegen mama te zeggen en loop flink door. Tot opeens de hele plas komt opdagen en langs haar benen naar beneden stroomt. De moeder ziet het en gaat door het lint tegen haar. ‘EERST IN JE BED PLASSEN EN NU OOK AL MIDDEN OP STRAAT!!’ roept Nienkes moeder. Nienke barst uit in tranen en kan wel door de grond zakken van schaamte, verschillende kleine kinderen lopen voorbij en wijzen naar Nienke, ‘kijk ze heeft in haar broek geplast’. Nienke probeert haar moeder kalm te krijgen zodat ze snel weg kunnen, maar mama sleurt haar mee naar een apotheek.
De assistente ziet dat ze nat is en vraagt wat er gebeurd is. Moeder vertelt dat ze nog in haar bed plast, en nu ook overdag, dus weer luiers moet gaan dragen. De assistente neemt Nienke mee naar een speciale kamer. Ze kleedt haar uit en vraagt of ze even onder de douche wilt gaan. Ondertussen bespreken Nienkes moeder en de assistente wat ze gaan doen. Nienke komt uit de douche met een handdoek om haar middel. Ze ziet in het kamertje op tafel een dikke luier liggen. ‘Zo’ zegt mama, ‘vanaf nu ga je weer in de luiers!’ ‘Mama nee alstublieft het zal niet meer gebeuren echt niet!’ Ze barst in tranen uit en gaat zitten. ‘NEE NIENKE! Vanaf nu zullen we je weer als een peuter gaan behandelen!’ Nienkes moeder zet Nienke op de tafel en dwingt haar te liggen. Terwijl de assistente haar vasthoud, doet mama een dikke luier om.
Nienke schreeuwt het uit en spartelt tegen, maar het heeft geen zin omdat ze vastgehouden word. Ze krijgt een spijkerbroek aan, en ze mag weer gaan zitten. Nienke voelt de dikke luier om haar kont zitten en heeft het gevoel dat het heel erg zichtbaar is. Ze kijkt in de spiegel en ziet duidelijk de luier door haar broek heen. Mama ziet dat Nienke zo zit te kijken en zegt: ’het geeft niets dat het zichtbaar is.’ ‘Voor ons ben je nu weer een peuter die nog niet zindelijk is! Je moet er maar mee leren leven.’ Mama pakt 2 grote tassen van de toonbank en rekent af. Zo peutertje, nu kunnen we even vooruit. Ze pakt de hand van Nienke die hevig tegenstribbelt. ‘HEE WE GAAN NU NIET DWARS DOEN, BEGREPEN!?’ ‘Ja mama’ stottert Nienke half huilend.
Nienke wil zo snel mogelijk terug naar de auto, maar mama zegt: ‘nee, we brengen even dit in de auto en dan gaan we eerst nog kleren voor jou kopen. Die we net gekocht hebben kunnen we wel weer terug brengen want die heb je niet meer nodig!’ Mama loopt zo door naar de winkel waar ze net broeken gekocht hadden en sleurt Nienke mee. Bij de winkel aangekomen zegt de moeder tegen de caissière: ‘We komen deze broeken terug brengen omdat ze die niet meer nodig heeft. Ze gedraagt zich als een peuter, dus zo gaan we haar nu ook behandelen.’ De caissière kijkt met grote ogen naar Nienke en ziet de luier onder haar broek zitten. Nienke is vuurrood van schaamte. Ze wil weg, alles behalve hier blijven. Nienkes moeder levert de broeken in en krijgt haar geld terug.’ Zo, hier kunnen we andere kleren voor kopen’. Ze loopt de winkel uit, Nienke zou het liefst hard wegrennen maar mama houdt haar hand goed vast. Nienke ziet dat ze richting een baby winkel gaan, ‘mama wat gaan we doen?’ Vraagt ze angstig. ‘Dat zie je zo wel.’ Zegt mama.
In de winkel gaat Nienkes moeder meteen bij de kleertjes kijken. Ze pakt een roze romper met wolkjes erop. Verder zoekt ze jurkjes en T-shirtjes uit. ‘Zo Nienke deze gaan we even passen!’ Ze sleurt de met vuurrode hoofd Nienke een pashokje in en doet haar kleren uit. Met dat ze haar broek uit doet schrikt ze. ‘Jongedame! heb je nu weer geplast!?’ Nienke snikt het uit. ‘Sorry mama!’’ Nou zeg, dat word dan eerst verschonen..’ Ze pakt Nienke beet en loopt naar een verkoopster, ‘heeft u een verschoonruimte voor deze dame?’ De verkoopster kijkt eerst raar, maar antwoord vriendelijk: ‘ja hoor, ze wijst naar een deur achterin de winkel’. ‘Kom Nienke gaan we je eerst even een schone luier omdoen voor je kleren gaat passen,’ zegt mama terwijl ze Nienke meetrekt naar de verschoonruimte.
‘Zo ga hier maar liggen!’ Zegt mama streng en wijst naar de commode. Nienke gehoorzaamt en gaat liggen. Mama doet haar natte luier af en maak haar schoon. Ze haalt uit haar tas een nieuwe luier. Ze geeft Nienke een flinke tik op haar kont zodat ze die omhoog doet, terwijl schuift ze snel de dikke luier eronder. ‘Zo Nienke nu even adem inhouden!’ Nienke houd haar adem in en mama maakt de luier zo strak mogelijk vast. ‘Zo meisje, nu kan je er weer even tegen aan!’ Nienke moet in alleen haar luier teruglopen naar het pashokje. Verschillende ouders die aan het winkelen zijn zien haar, en lachen. Mama maakt het allemaal nog erger door te zeggen: ‘Ja ze heeft het nodig. Ze kan haar plas niet normaal op het toilet doen!’ Nienke rent naar het pashokje en gaat huilend op het bankje zitten.
‘Mama, waarom doet u me dit aan!? Dit is niet eerlijk om me zo te vernederen!!’ Mama antwoordt door te zeggen: ‘je hebt het er zelf naar gemaakt. Als jij niet normaal op een wc je behoefte kan doen, ga ik je behandelen als een peuter, begrepen!?’ ‘Nee mam dit is niet eerlijk! De luier is al erg genoeg! Ik ga dit echt niet dragen!’ ‘ Oh denk je daar zo over?’ zegt mama. Dat zullen we nog wel is zien. Ze slaat Nienke op haar kont tot ze het uitbarst in tranen. ‘Oké dat dacht ik ook!’ zegt mama. ‘En nu hup die kleren passen! We hebben niet de hele dag!;
Nienke doet de kleertjes aan, ze kijkt in de spiegel en voelt zich vernederd en klein. ‘Goedzo Nienke, het staat je beeldig. Je mag ze meteen aanhouden’. Nienkes moeder zoekt nog wat extra kleren uit en gaat afrekenen.’ Zoho’ zegt de verkoopster,’ zo te zien hebben jullie wel wat kunnen vinden’. Ze kijkt Nienke aan en zegt: ‘je ziet er schattig uit!’ ‘Ja hea’ antwoordt moeder, ‘dat vind ik nou ook!’ Nienkes moeder rekent af en ze lopen de winkel uit. Ze pakt Nienkes hand, ‘kom we gaan weer naar de auto.’ Nienke voelt aan de ene kant een opluchting. Yes weg van hier! Maar andere kant voelt ze zich zo beschaamd met het gele T-shirtje waar Nijntje op staat afgebeeld en het lichtroze jurkje wat ze aanheeft. Ze lopen door een drukke winkelstraat. Iedereen kijkt haar lachend na.
Eindelijk we zijn bij de auto. Nienke stapt meteen in. Ze rijden naar huis.
Thuis aangekomen sprint Nienke meteen naar binnen. Ze wil alles behalve dat ze gezien word in deze kleren! Haar moeder brengt de luiers en kleren binnen. Nienke was meteen naar boven gerend en ligt huilend in haar bed. Ze snapt nog steeds niet hoe het kan, de vernederingen. Hoe kan ze me dit als dochter toch verdomme aan doen!?
Mama komt naar boven en hangt de kleertjes op in haar kleding kast. Onderin haar kast waar normaal haar ondergoed lag, komen nu de luiers en rompers te liggen. Nienke kijkt toe hoe haar kast als baby kast ingedeeld word. Er spookt van alles door haar hoofd, stel dat er nu een vriendin komt? Wat moet ik dan zeggen?
Mama gaat weer naar beneden. Nienke blijft op haar bed liggen. Ze voelt dat ze heel nodig moet poepen en plassen. Ze probeert de luier uit te doen, maar mama heeft de romper omgedaan met de knoopjes op haar rug. Ze kan er niet bij. En een minuut later gebeurt het al, ze voelt de poep en plas in haar luier komen. Nienke voelt zich vies, heel vies. Ze licht nog steeds in haar bed met een volle luier nu, maar ze durft het niet tegen haar moeder te zeggen. Ze gaat lekker liggen en valt na een kwartiertje huilend in slaap. ‘NIENKE NIENKE!! ‘PATS een klap op haar billen. ‘Wat heb je nu gedaan? Ik zie dat je weer een natte luier heb!’ Nienke schaamt zich, ze schaamt zich dood. ‘Mama ik had nu makkelijk het toilet kunnen halen’. ‘Niks mee te maken! Je bent vanaf nu gewoon weer een peuter die het in haar luier doet!’ Vanavond zullen papa en ik nog spullen voor je gaan kopen, en mama lacht gemeen erbij. Mama maakt Nienkes romper los en haal de luier onder haar billen vandaan. ‘Zo en nu gaan we eerst douchen!’ Ze moet samen met mama douchen. Mama spoelt en wast haar schaamstreek en billen weer helemaal schoon. Nadat ze afgedroogd is, krijg ze een dikke laag zalf over haar billen tegen luieruitslag. Mama doet haar een schone luier om.
Het is etenstijd. Papa is ondertussen ook thuisgekomen en krijgt te horen wat er deze dag allemaal gebeurt is. Hij schrikt in eerste instantie hoe zijn dochter erbij loopt. Papa verdedigt Nienke zoveel mogelijk! Hij kan het niet aanzien! Met een hevige ruzie tussen papa en mama komt er als conclusie uit dat ze vanaf nu weer luiers moet dragen. Maar ze hoeft geen baby kleren aan, en ze mag zichzelf verschonen als ze dat kan. Nienke voelt een hele opluchting. Wanneer mama na het eten, met de hond gaat wandelen, gaat Nienke bij papa op de bank zitten. Ze vliegt hem huilend om zijn hals. ‘Papa, waarom doet mama mij dit aan?’ ‘Weet ik ook niet schat’, en hij knuffelt en troost haar. ‘Je hoeft geen baby kleren en dat soort dingen aan hoor. Gewoon alleen een luier. Doe je een niet te strakke broek aan en dan valt het ook niet op schat. Jij kan er ook niks aan doen dat je nu je plas niet meer kan ophouden. Daarom vind ik het oneerlijk en vernederend om je dan als peuter te gaan behandelen. Je blijft voor mij gewoon het zelfde meisje van 16 jaar, met of zonder luier!’
Papa en Nienke gaan samen naar boven. Papa doet haar baby kleren uit, en geeft haar normale kleren. Kijk onder deze broek zie je je luier niet zitten. ‘Schat je hoeft je er niet voor te schamen je bent niet de enigste geloof me!’ Nienke lacht weer en knuffelt haar vader.’ Dankuwel dat u het voor me opnam!’ ‘Dat was mijn taak meid, ik wil je er niet als een peuter bij zien lopen’, zegt papa.
‘Mama en ik gaan straks weg. Dan zal ik nog wel goed met je moeder praten. ‘Mama is terug, ze ziet nu dat Nienke er weer als een normaal tienermeisje bijloopt. Ze kijkt niet vrolijk, maar zegt er niks van.
Mama en papa gaan boodschappen doen. Nienke is lekker alleen thuis. Ze belt haar beste vriendin Fay of ze wilt langskomen.
Fay is nu bij Nienke. Nienke durft eerst bijna niks te zeggen, maar vertelt dan half huilend haar verhaal wat ze vandaag meegemaakt heeft. Fay troost haar. ‘Je kan er niks aan doen. Ik zal je er nu ook niet raar door gaan vinden’. Want weetje’, Fay bloost een beetje. ‘Ik vind luiers soms juist lekker zitten, en opwindend om te dragen.’ Nienke weet niet wat ze hoort en knuffelt Fay die zachtjes van schaamte huilt.’ Fay? ‘Vraagt Nienke. Zou je een luier om willen? Fay knikt zachtjes ja. Ze lopen samen naar boven. Nienke pakt uit haar kast 2 schone luiers. Een voor haarzelf en een voor Fay. Fay vraagt of ze bij elkaar een luier om zullen doen. Nienke knikt zacht. Nienke gaat op haar bed liggen. Fay maakt haar luier los, en schuift hem weg. Ze pakt doekjes en maakt haar billen en bij haar vagina droog. Ze pakt de nieuwe luier, schuift die onder haar billen, en maakt de plakkers zorgvuldig vast. Nienke voelt wat in haar gebeuren, een opwindend gevoel krijgt ze van de warme zachte luier. Eerst had ze er een hekel aan, en nu opeens het vrijwillig gaat. Is het best wel lekker denkt ze, en zegt Nienke zachtjes tegen Fay. Fay glimlacht. Nu ben jij aan de beurt. Fay gaat op het bed liggen. Nienke doet Fays slipje uit. Schuift de luier onder haar billen, en maak de luier goed vast. Heerlijk gevoel die luier zo om je billen zegt Fay. Dat geeft mij weer een beetje een kinderlijk, maar bovenal een veilig gevoel. Nienke stemt met Fay in. Ik moet toegeven dat de luier heerlijk zacht zit, zegt Nienke blozend. Ik ben blij dat ik niet meer als een peuter erbij hoeft te lopen. Maar door jou kijk ik nu anders tegen mijn plas probleem aan. Ik weet dat ik een luier nodig heb, maar ben bang voor reacties voor anderen vertelt Nienke aan Fay. Maar door jou kijk ik hier nu toch anders tegen aan. Dankjewel Fay! Ze geven mekaar een knuffel en gaan lekker op bed zittend televisie kijken. Fay? wil je wat drinken? Vraagt Nienke. Fay knikt en zegt: ja lekker. Kom gaan we even beneden wat drinken. Ze lopen samen in alleen hun luier en T-shirt naar beneden en pakken wat te eten en te drinken. Ze nemen het mee naar boven en gaan weer op bed zitten. Nienke zegt vragend: maar wat als me ouders nu terug komen van boodschappen? Dan doen we gewoon onze broek weer aan zegt Fay lachend. Weten jou ouders het eigenlijk Fay, dat je luiers lekker vind om te dragen? Fay schud, nee dat weten ze niet. Zelf koop ik luiers en verstop ze. Wil niet weten hoe ze reageren als ik het hun vertel of, of als ze mijn luiers vinden. Nienke knikt begrijpend. Ja snap, ik. Naja je bent hier altijd welkom. Onze geheimen blijven ook onze geheimen. Zegt Nienke. Fay knikt zachtjes en moet bijna huilen van ontroering. Weetje Nis, jij bent echt mijn aller allerbeste vriendin. We kunnen tenminste alles delen en we begrijpen elkaar. Nienke knikt en knuffelt Fay. Hee Fay ik heb een idee. Zal ik straks vragen, of je hier mag blijven slapen? Fay kijkt enthousiast en knikt. Jaa dat zou wel leuk zijn!
De meiden horen beneden de deur open gaan. Ho snel broek aan doen. Zegt Fay.
Ze doen hun broek aan, en lopen naar beneden. Hoi mam hoi pap. Zegt Nienke weer helemaal opgevrolijkt. Fay groet Niens ouders ook. Nienke vraagt het meteen. Mama, mag Fay bij mij blijven slapen? Mama kijkt eerst raar op en ziet er denkend uit. Nienke zegt: Fay weet al van mijn probleempje hoor. Mama snapt het helemaal niet meer. Eerst schaamde Nienke zich er heel erg voor, en nu is ze weer de opgewekte vrolijke Nienke die haar probleem respecteert. Mama zegt: ja is goed. Maar ook als ze blijft slapen doe je gewoon een luier om. Nienke knikt en doe haar broek een stukje naar beneden, zodat mama het witte randje van de luier kan zien. Oké dan is het goed schat. Zegt mama, ook opeens weer normaal alsof er niks gebeurt is. Fay, mag het ook van jouwn ouders vraagt Nienkes moeder? Fay zegt: ik zal ze zo even bellen.
Fay belt zodoende haar moeder. Het mag. Ze moet alleen even een pyjama en schone kleren voor morgen komen ophalen. Dus Fay en Nienke helemaal happy!
Zo lopen Nienke en Fay samen naar naar Fays huis. Bij Fays huis aangekomen, groeten ze de ouders. Ze gaan samen naar boven. Fay pakt een tas. Ze stopt er schone kleren, en haar pyjama in. Ook laat ze aan Nienke haar luiers verstopplek zien. Ze pakt een stapeltje luiers en stopt die onderin in haar tas. Ze gaan weer naar beneden en drinken nog wat bij Fay.
Al pratend lopen ze weer terug naar Nienkes huis. Nienke word opeens rood, en stopt even met lopen. Fay vraagt wat er is. Nienke: sorry! voel opeens een plas in me luier stromen. Fay loopt naar Nienke toe en geeft haar een klopje op haar bips. Kom op joh. Gewoon doorlopen en doen alsof er niks aan de hand is. Ze komen langs een drogist en gaan daar even naar binnen. Fay: zullen we een foppie kopen? Nienke: een wat?? Fay een foppie, dat is gewoon een speentje. En een luier noem ik altijd een Pampie. Nienke lacht. Oh haha, klinkt lief.
Ze kopen allebei een foppie en wat zwitsal spulletjes. Talkpoeder en zalf tegen uitslag.
Terug bij Nienkes huis zegt mama dat we wel even me kamer moeten klaarmaken. Luchtbed pakken en oppompen etc. Fay zet haar tas op Nienkes bed. Haalt haar schone kleren en pyjama eruit. De luiers, foppies en zwitsal laat ze in haar tas zitten. Ze pompen het luchtbed op. Nadat ze gedaan hebben zegt Nienke dat ze even een schone luier om wil. Ze gaan samen de badkamer in en Fay neemt haar tas mee.
Nienke doet haar broek uit en gaat op haar handdoek liggen. Fay maakt de plakkertjes los en haalt de natte luier onder Nienkes billen vandaan. Ze maakt haar schoon en strooit wat talkpoeder in haar luiergebied. Zo, zegt Fay. ‘Nu weer een schone pampie om neem ik aan?’ Nienke lacht en knik. Fay schuift een pampie onder Nienkes billen en doet deze zorgvuldig om bij Nienke. Nienke doet hetzelfde bij Fay. ‘Zullen we samen een film gaan kijken?’ stelt Nienke voor. ‘Ja is goed!’ zegt Fay enthousiast. Ze zoeken samen een leuke film uit. Ze gaan op Nienkes bed zitten. Zonder broek omdat het best warm is. Na een uurtje zitten ze samen helemaal in de film. Tot plots Nienkes moeder in de deuropening staat om te vragen of de meiden iets willen drinken. Ze ziet de twee meiden op bed, in een luier, zitten. De meiden kijken op. Ze schrikken zich kapot! Het enige wat mama zegt: ‘oh fijn, nu hebben we twee meisjes in een luier. Maar goed. Willen jullie wat drinken?’ De meiden zijn stijf van de schrik en knikken zachtjes. Mama komt het drinken brengen en gaat weer naar beneden. ‘Hopelijk zegt jouw mama het niet tegen de mijne, dat ze mij zag in een luier.’ Zegt Fay. ‘Vast niet’ zegt Nienke. ‘Althans hoop ik. Morgen moeten we wel oppassen, want dan komt mijn broertje weer thuis.’ Zegt Nienke. Die is nu op kamp. ‘Dat komt wel goed joh.’ Zegt Fay. ‘Kom we kijken de film af en gaan dan lekker slapen.’ De film is afgelopen en het is ondertussen al half 1.
Ze kleden zich uit en gaan in bed. Fay op het luchtbed in een slaapzak en Nienke gewoon in haar eigen bed. Ze praten nog wat na en wensen elkaar welterusten. Bij Fay blijft de gedachte in haar hoofd rondspoken: de gedachte dat Nienkes moeder het aan haar eigen moeder gaat vertellen. Met deze gedachtes valt ze uiteindelijk in slaap en droomt er zelf over.
Fay komt thuis van Nienke. Mama zit op de bank en zegt. ‘Zozo, waarom moest jij zo nodig bij Nienke een luier om, hea?’ Ik barst in tranen uit. ‘Sorry mama!’ ‘Ja ja..’ Zegt mama. ‘Ik zal jou eens opvoeden jongedame! Ga maar eens naar je kamer, dan zie je het wel!’ Ik ga naar mijn kamer en zie een ledikant staan met hekje, een commode met allerlei babyverzorgingsspulletjes en een stapel luiers erop. Ik ren huilend naar beneden. ‘Waar is m’n eigen bedje en kast en alles!?’ Mama zegt: ‘Je wilt je als een baby gedragen. Dus die heb je dan niet meer nodig!’ Ik kijk vol verslagen naar mijn moeder. Mama tilt me op, brengt me naar m’n babykamer en zet mij op de commode. Er zitten riemen aan de zijkant. Ik schrik me kapot! Ik zie dat tegenstribbelen geen zin zou hebben, daarom doe ik het ook niet. Mama doet mijn broek en slipje uit. Ze pakt een luier, en vouwt deze open. Ze geeft een klopje op mijn bips. Ik doe ‘m omhoog en ze schuift de luier eronder. Stiekem vind ik het heerlijk en opwindend wanneer mama de luier bij mij om doet. ‘Goedzo meisje, maar goed dat je niet tegenstribbelt.’ Mama doet een plastic broek over mijn luier. Ze laat mij van commode afgaan en ik loop mee naar beneden. Mama geeft mij een bekertje met limonade. Ik proef dat het anders smaakt, maar drink het toch op. ‘Zo jongedame nu ga je je bedje in.’ Zegt mama streng. Ik loop mee naar boven en doe zelf mijn pyjama aan. Op het moment dat mama het hekje van het ledikantje omlaag doet sta ik verstijfd. Zie ik dat nou goed? In het ledikant zitten riemen zoals ook bij de commode. Mama ziet dat ik versteld staat te kijken en zegt: ‘Ja je ziet het goed! De riempjes krijg je straks om, zodat je ook echt in je bedje blijft en niet aan je luier kan gaan zitten.’ Ik stribbel tegen met man en macht, maar tevergeefs. Mama pakt mij op en geeft een klap in mijn gezicht. Ze legt mij direct hardhandig in het ledikant en maakt de riemen stevig vast. Daar lig ik dan: vastgeketend aan zowel mijn polsen als aan mijn enkels. Het zijn sterke leren riemen die aan de spijlen van het ledikant zitten vastgemaakt. Mama doet het hekje omhoog en wenst mij slaaplekker. Zelf wil ik helemaal niet slapen. Ik huil, maar mama trekt zich daar niks van aan en loopt naar beneden. Ik probeer mijzelf los te rukken, maar tevergeefs. Als ik hard trek aan de riemen snijden ze in m’n pols of enkels, dus dan doe ik alleen mijzelf maar pijn. Daar lig ik dan op mijn rug, met armen en benen geketend aan de spijlen van het ledikant. Opeens komt er een raar gevoel in m’n darmen. Ik voel dat ik vreselijk moet poepen, maar kan het niet tegenhouden. Mama heeft m’n benen zo vast gemaakt, dat ik ze niet bij elkaar kan brengen. Ik voel de poep in de luier glijden. Voor mijn gevoel zit ik helemaal onder. Ik huil en voel mezelf vies en verloren. Nadat ik ongeveer twee en een half uur zo lig komt mama boven. Ze loopt de kamer binnen en zegt gemeen grijzend: ‘Zo te ruiken heb je een volle luier’. Ik knik. ‘Beloof je mij, dat als ik je losmaakt dat je rustig doet en naar me luistert.’ Zegt mama heel streng. Ik huil en zeg snikkend: ‘Ja mama.’ Mama doet het ledikanthekje omlaag en maakt de riemen los. In mijn polsen en enkels zijn de striemen van de riemen te zien. ‘Net goed’. Zegt mama gemeen. ‘Had je maar niet moeten proberen om jezelf los te krijgen!’ Ik knik alleen maar. Mama neemt mij mee naar de badkamer en kleedt mij dan uit. Ze doet de vuile luier af en zet me vervolgens onder de douche. Ze haalt de douchekop van de slang en duwt de slang in mijn anus. Ik schreeuw het uit van de pijn, maar mama negeert het en doet vervolgens hetzelfde bij m’n vagina. ‘Zo, nu ben ik er zeker van, dat je goed schoon bent.’ Zegt ze gemeen lachend. Ze droogt mij af en doet mij een schone luier om. Ik krijg alleen een licht geel T-shirtje aan waar Pino van sesamstraat op staat afgebeeld. Ik schaam me kapot. Ik moet in alleen een luier en dit shirtje in de tuin gaan zitten. Mama komt tegenover mij zitten met een potje babyvoeding. Ik zeg dat ik geen honger heb, maar mama duwt de lepel gewoon naar binnen. ‘Lekker he?’ Zegt mama sarcastisch. Ik knik ja. Maar om eerlijk te zijn is het in me gedachten niet te eten. Bij elke hap moet ik bijna kokhalzen, maar als ik weiger.. Mama is nu overal toe in staat. Het potje is eindelijk leeg. Mama laat mij in de tuin, terwijl ze zelf weer naar binnen gaat. Ik zit met m’n hand aan de luier. Mama komt terug en ziet het. ‘WAT BELEVEN WE NOU!!’ Roept mama knetter hard en boos. Van schrik plas ik in mijn luier. Mama stormt op me af en geeft een klap in me gezicht. Ze ziet dat ik heb geplast. ‘Zo ook nog eens plassen in je luier!?’ Mama is helemaal over de rooie. ‘Ik zal jou eens manieren leren!’ Roept ze. Ze doet de luier uit en legt me over de knie. Ze haalt haar riem uit haar broek en slaat erop los. Ik schreeuw en huil, maar mama blijft maar slaan..
Ik Schreeuw ‘AUW AUW! Mama stop! Alstublieft!’ Zo wordt ik helemaal bezweet en huilend wakker.
Nienke schrikt ook wakker van het geroep van Fay. ‘Hee Fay, wat is er?’ Ze stapt uit bed en troost Fay. Fay vertelt wat ze gedroomd heeft en Nienke schrikt ervan. ‘Zou jouw moeder zoiets echt doen?’ Vraagt Nienke angstig. ‘Ik weet het niet.’ Antwoordt Fay. ‘Ik hoop dat het bij deze nachtmerrie blijft’.
Fay pakt een luier uit haar tas en verschoont zichzelf. Nienke doet hetzelfde. Nienke vraagt aan Fay: ‘Plas jij ook nog in bed.’ ‘Normaal gesproken niet’ antwoordt Fay. ‘Ik denk dat ik heb geplast uit angst door deze nachtmerrie. vandaar dat ik ook zo schreeuwde, denk ik. ‘Maar goed dat ik een luier om had.’ Fay verontschuldigt zich tegenover Nienke. ‘Sorry dat ik je zo wakker hebt gemaakt en dat je deze droom moest horen.’ Nienke zegt: ‘geeft niets meid. Als er iets is: weet dat je altijd bij mij terecht kan.’ Fay huilt van ontroering. Nienke knuffelt Fay. Zo vallen ze samen op Fays slaapzak weer in slaap.
'smorgens rond 11 uur worden ze weer wakker. Nienke verschoont zich en de meiden kleden zich aan. Beneden zitten Nienkes ouders al aan tafel. ‘Goede morgen’ zeggen ze allen. Ze eten een boterham en bedenken wat ze vandaag zullen gaan doen. ‘Zullen we naar de bioscoop gaan?’ vraagt Fay. ‘Ja! Is goed’ zegt Nienke enthousiast. Na het eten maken ze zich klaar om naar de bios te gaan. ‘Fay? Hou jij ook je luier om?’ vraagt Nienke. ‘Ja hoor
. Ik hou ‘m lekker om.’ ‘Ik zal wel moeten.’ zegt Nienke lachend.
Het vervolg is, na jaren uitstellen, in de maak. :thumbs-up:
Op een dag ging ze samen met haar moeder de stad in.
Nienke heeft samen met haar moeder kleren gekocht.
Ze lopen door de straat terug naar de garage. Opeens voelt Nienke dat ze heel erg nodig moet plassen. Voor dat ze het merkt lopen er al wat druppels in haar onderbroek. Ze durft niks tegen mama te zeggen en loop flink door. Tot opeens de hele plas komt opdagen en langs haar benen naar beneden stroomt. De moeder ziet het en gaat door het lint tegen haar. ‘EERST IN JE BED PLASSEN EN NU OOK AL MIDDEN OP STRAAT!!’ roept Nienkes moeder. Nienke barst uit in tranen en kan wel door de grond zakken van schaamte, verschillende kleine kinderen lopen voorbij en wijzen naar Nienke, ‘kijk ze heeft in haar broek geplast’. Nienke probeert haar moeder kalm te krijgen zodat ze snel weg kunnen, maar mama sleurt haar mee naar een apotheek.
De assistente ziet dat ze nat is en vraagt wat er gebeurd is. Moeder vertelt dat ze nog in haar bed plast, en nu ook overdag, dus weer luiers moet gaan dragen. De assistente neemt Nienke mee naar een speciale kamer. Ze kleedt haar uit en vraagt of ze even onder de douche wilt gaan. Ondertussen bespreken Nienkes moeder en de assistente wat ze gaan doen. Nienke komt uit de douche met een handdoek om haar middel. Ze ziet in het kamertje op tafel een dikke luier liggen. ‘Zo’ zegt mama, ‘vanaf nu ga je weer in de luiers!’ ‘Mama nee alstublieft het zal niet meer gebeuren echt niet!’ Ze barst in tranen uit en gaat zitten. ‘NEE NIENKE! Vanaf nu zullen we je weer als een peuter gaan behandelen!’ Nienkes moeder zet Nienke op de tafel en dwingt haar te liggen. Terwijl de assistente haar vasthoud, doet mama een dikke luier om.
Nienke schreeuwt het uit en spartelt tegen, maar het heeft geen zin omdat ze vastgehouden word. Ze krijgt een spijkerbroek aan, en ze mag weer gaan zitten. Nienke voelt de dikke luier om haar kont zitten en heeft het gevoel dat het heel erg zichtbaar is. Ze kijkt in de spiegel en ziet duidelijk de luier door haar broek heen. Mama ziet dat Nienke zo zit te kijken en zegt: ’het geeft niets dat het zichtbaar is.’ ‘Voor ons ben je nu weer een peuter die nog niet zindelijk is! Je moet er maar mee leren leven.’ Mama pakt 2 grote tassen van de toonbank en rekent af. Zo peutertje, nu kunnen we even vooruit. Ze pakt de hand van Nienke die hevig tegenstribbelt. ‘HEE WE GAAN NU NIET DWARS DOEN, BEGREPEN!?’ ‘Ja mama’ stottert Nienke half huilend.
Nienke wil zo snel mogelijk terug naar de auto, maar mama zegt: ‘nee, we brengen even dit in de auto en dan gaan we eerst nog kleren voor jou kopen. Die we net gekocht hebben kunnen we wel weer terug brengen want die heb je niet meer nodig!’ Mama loopt zo door naar de winkel waar ze net broeken gekocht hadden en sleurt Nienke mee. Bij de winkel aangekomen zegt de moeder tegen de caissière: ‘We komen deze broeken terug brengen omdat ze die niet meer nodig heeft. Ze gedraagt zich als een peuter, dus zo gaan we haar nu ook behandelen.’ De caissière kijkt met grote ogen naar Nienke en ziet de luier onder haar broek zitten. Nienke is vuurrood van schaamte. Ze wil weg, alles behalve hier blijven. Nienkes moeder levert de broeken in en krijgt haar geld terug.’ Zo, hier kunnen we andere kleren voor kopen’. Ze loopt de winkel uit, Nienke zou het liefst hard wegrennen maar mama houdt haar hand goed vast. Nienke ziet dat ze richting een baby winkel gaan, ‘mama wat gaan we doen?’ Vraagt ze angstig. ‘Dat zie je zo wel.’ Zegt mama.
In de winkel gaat Nienkes moeder meteen bij de kleertjes kijken. Ze pakt een roze romper met wolkjes erop. Verder zoekt ze jurkjes en T-shirtjes uit. ‘Zo Nienke deze gaan we even passen!’ Ze sleurt de met vuurrode hoofd Nienke een pashokje in en doet haar kleren uit. Met dat ze haar broek uit doet schrikt ze. ‘Jongedame! heb je nu weer geplast!?’ Nienke snikt het uit. ‘Sorry mama!’’ Nou zeg, dat word dan eerst verschonen..’ Ze pakt Nienke beet en loopt naar een verkoopster, ‘heeft u een verschoonruimte voor deze dame?’ De verkoopster kijkt eerst raar, maar antwoord vriendelijk: ‘ja hoor, ze wijst naar een deur achterin de winkel’. ‘Kom Nienke gaan we je eerst even een schone luier omdoen voor je kleren gaat passen,’ zegt mama terwijl ze Nienke meetrekt naar de verschoonruimte.
‘Zo ga hier maar liggen!’ Zegt mama streng en wijst naar de commode. Nienke gehoorzaamt en gaat liggen. Mama doet haar natte luier af en maak haar schoon. Ze haalt uit haar tas een nieuwe luier. Ze geeft Nienke een flinke tik op haar kont zodat ze die omhoog doet, terwijl schuift ze snel de dikke luier eronder. ‘Zo Nienke nu even adem inhouden!’ Nienke houd haar adem in en mama maakt de luier zo strak mogelijk vast. ‘Zo meisje, nu kan je er weer even tegen aan!’ Nienke moet in alleen haar luier teruglopen naar het pashokje. Verschillende ouders die aan het winkelen zijn zien haar, en lachen. Mama maakt het allemaal nog erger door te zeggen: ‘Ja ze heeft het nodig. Ze kan haar plas niet normaal op het toilet doen!’ Nienke rent naar het pashokje en gaat huilend op het bankje zitten.
‘Mama, waarom doet u me dit aan!? Dit is niet eerlijk om me zo te vernederen!!’ Mama antwoordt door te zeggen: ‘je hebt het er zelf naar gemaakt. Als jij niet normaal op een wc je behoefte kan doen, ga ik je behandelen als een peuter, begrepen!?’ ‘Nee mam dit is niet eerlijk! De luier is al erg genoeg! Ik ga dit echt niet dragen!’ ‘ Oh denk je daar zo over?’ zegt mama. Dat zullen we nog wel is zien. Ze slaat Nienke op haar kont tot ze het uitbarst in tranen. ‘Oké dat dacht ik ook!’ zegt mama. ‘En nu hup die kleren passen! We hebben niet de hele dag!;
Nienke doet de kleertjes aan, ze kijkt in de spiegel en voelt zich vernederd en klein. ‘Goedzo Nienke, het staat je beeldig. Je mag ze meteen aanhouden’. Nienkes moeder zoekt nog wat extra kleren uit en gaat afrekenen.’ Zoho’ zegt de verkoopster,’ zo te zien hebben jullie wel wat kunnen vinden’. Ze kijkt Nienke aan en zegt: ‘je ziet er schattig uit!’ ‘Ja hea’ antwoordt moeder, ‘dat vind ik nou ook!’ Nienkes moeder rekent af en ze lopen de winkel uit. Ze pakt Nienkes hand, ‘kom we gaan weer naar de auto.’ Nienke voelt aan de ene kant een opluchting. Yes weg van hier! Maar andere kant voelt ze zich zo beschaamd met het gele T-shirtje waar Nijntje op staat afgebeeld en het lichtroze jurkje wat ze aanheeft. Ze lopen door een drukke winkelstraat. Iedereen kijkt haar lachend na.
Eindelijk we zijn bij de auto. Nienke stapt meteen in. Ze rijden naar huis.
Thuis aangekomen sprint Nienke meteen naar binnen. Ze wil alles behalve dat ze gezien word in deze kleren! Haar moeder brengt de luiers en kleren binnen. Nienke was meteen naar boven gerend en ligt huilend in haar bed. Ze snapt nog steeds niet hoe het kan, de vernederingen. Hoe kan ze me dit als dochter toch verdomme aan doen!?
Mama komt naar boven en hangt de kleertjes op in haar kleding kast. Onderin haar kast waar normaal haar ondergoed lag, komen nu de luiers en rompers te liggen. Nienke kijkt toe hoe haar kast als baby kast ingedeeld word. Er spookt van alles door haar hoofd, stel dat er nu een vriendin komt? Wat moet ik dan zeggen?
Mama gaat weer naar beneden. Nienke blijft op haar bed liggen. Ze voelt dat ze heel nodig moet poepen en plassen. Ze probeert de luier uit te doen, maar mama heeft de romper omgedaan met de knoopjes op haar rug. Ze kan er niet bij. En een minuut later gebeurt het al, ze voelt de poep en plas in haar luier komen. Nienke voelt zich vies, heel vies. Ze licht nog steeds in haar bed met een volle luier nu, maar ze durft het niet tegen haar moeder te zeggen. Ze gaat lekker liggen en valt na een kwartiertje huilend in slaap. ‘NIENKE NIENKE!! ‘PATS een klap op haar billen. ‘Wat heb je nu gedaan? Ik zie dat je weer een natte luier heb!’ Nienke schaamt zich, ze schaamt zich dood. ‘Mama ik had nu makkelijk het toilet kunnen halen’. ‘Niks mee te maken! Je bent vanaf nu gewoon weer een peuter die het in haar luier doet!’ Vanavond zullen papa en ik nog spullen voor je gaan kopen, en mama lacht gemeen erbij. Mama maakt Nienkes romper los en haal de luier onder haar billen vandaan. ‘Zo en nu gaan we eerst douchen!’ Ze moet samen met mama douchen. Mama spoelt en wast haar schaamstreek en billen weer helemaal schoon. Nadat ze afgedroogd is, krijg ze een dikke laag zalf over haar billen tegen luieruitslag. Mama doet haar een schone luier om.
Het is etenstijd. Papa is ondertussen ook thuisgekomen en krijgt te horen wat er deze dag allemaal gebeurt is. Hij schrikt in eerste instantie hoe zijn dochter erbij loopt. Papa verdedigt Nienke zoveel mogelijk! Hij kan het niet aanzien! Met een hevige ruzie tussen papa en mama komt er als conclusie uit dat ze vanaf nu weer luiers moet dragen. Maar ze hoeft geen baby kleren aan, en ze mag zichzelf verschonen als ze dat kan. Nienke voelt een hele opluchting. Wanneer mama na het eten, met de hond gaat wandelen, gaat Nienke bij papa op de bank zitten. Ze vliegt hem huilend om zijn hals. ‘Papa, waarom doet mama mij dit aan?’ ‘Weet ik ook niet schat’, en hij knuffelt en troost haar. ‘Je hoeft geen baby kleren en dat soort dingen aan hoor. Gewoon alleen een luier. Doe je een niet te strakke broek aan en dan valt het ook niet op schat. Jij kan er ook niks aan doen dat je nu je plas niet meer kan ophouden. Daarom vind ik het oneerlijk en vernederend om je dan als peuter te gaan behandelen. Je blijft voor mij gewoon het zelfde meisje van 16 jaar, met of zonder luier!’
Papa en Nienke gaan samen naar boven. Papa doet haar baby kleren uit, en geeft haar normale kleren. Kijk onder deze broek zie je je luier niet zitten. ‘Schat je hoeft je er niet voor te schamen je bent niet de enigste geloof me!’ Nienke lacht weer en knuffelt haar vader.’ Dankuwel dat u het voor me opnam!’ ‘Dat was mijn taak meid, ik wil je er niet als een peuter bij zien lopen’, zegt papa.
‘Mama en ik gaan straks weg. Dan zal ik nog wel goed met je moeder praten. ‘Mama is terug, ze ziet nu dat Nienke er weer als een normaal tienermeisje bijloopt. Ze kijkt niet vrolijk, maar zegt er niks van.
Mama en papa gaan boodschappen doen. Nienke is lekker alleen thuis. Ze belt haar beste vriendin Fay of ze wilt langskomen.
Fay is nu bij Nienke. Nienke durft eerst bijna niks te zeggen, maar vertelt dan half huilend haar verhaal wat ze vandaag meegemaakt heeft. Fay troost haar. ‘Je kan er niks aan doen. Ik zal je er nu ook niet raar door gaan vinden’. Want weetje’, Fay bloost een beetje. ‘Ik vind luiers soms juist lekker zitten, en opwindend om te dragen.’ Nienke weet niet wat ze hoort en knuffelt Fay die zachtjes van schaamte huilt.’ Fay? ‘Vraagt Nienke. Zou je een luier om willen? Fay knikt zachtjes ja. Ze lopen samen naar boven. Nienke pakt uit haar kast 2 schone luiers. Een voor haarzelf en een voor Fay. Fay vraagt of ze bij elkaar een luier om zullen doen. Nienke knikt zacht. Nienke gaat op haar bed liggen. Fay maakt haar luier los, en schuift hem weg. Ze pakt doekjes en maakt haar billen en bij haar vagina droog. Ze pakt de nieuwe luier, schuift die onder haar billen, en maakt de plakkers zorgvuldig vast. Nienke voelt wat in haar gebeuren, een opwindend gevoel krijgt ze van de warme zachte luier. Eerst had ze er een hekel aan, en nu opeens het vrijwillig gaat. Is het best wel lekker denkt ze, en zegt Nienke zachtjes tegen Fay. Fay glimlacht. Nu ben jij aan de beurt. Fay gaat op het bed liggen. Nienke doet Fays slipje uit. Schuift de luier onder haar billen, en maak de luier goed vast. Heerlijk gevoel die luier zo om je billen zegt Fay. Dat geeft mij weer een beetje een kinderlijk, maar bovenal een veilig gevoel. Nienke stemt met Fay in. Ik moet toegeven dat de luier heerlijk zacht zit, zegt Nienke blozend. Ik ben blij dat ik niet meer als een peuter erbij hoeft te lopen. Maar door jou kijk ik nu anders tegen mijn plas probleem aan. Ik weet dat ik een luier nodig heb, maar ben bang voor reacties voor anderen vertelt Nienke aan Fay. Maar door jou kijk ik hier nu toch anders tegen aan. Dankjewel Fay! Ze geven mekaar een knuffel en gaan lekker op bed zittend televisie kijken. Fay? wil je wat drinken? Vraagt Nienke. Fay knikt en zegt: ja lekker. Kom gaan we even beneden wat drinken. Ze lopen samen in alleen hun luier en T-shirt naar beneden en pakken wat te eten en te drinken. Ze nemen het mee naar boven en gaan weer op bed zitten. Nienke zegt vragend: maar wat als me ouders nu terug komen van boodschappen? Dan doen we gewoon onze broek weer aan zegt Fay lachend. Weten jou ouders het eigenlijk Fay, dat je luiers lekker vind om te dragen? Fay schud, nee dat weten ze niet. Zelf koop ik luiers en verstop ze. Wil niet weten hoe ze reageren als ik het hun vertel of, of als ze mijn luiers vinden. Nienke knikt begrijpend. Ja snap, ik. Naja je bent hier altijd welkom. Onze geheimen blijven ook onze geheimen. Zegt Nienke. Fay knikt zachtjes en moet bijna huilen van ontroering. Weetje Nis, jij bent echt mijn aller allerbeste vriendin. We kunnen tenminste alles delen en we begrijpen elkaar. Nienke knikt en knuffelt Fay. Hee Fay ik heb een idee. Zal ik straks vragen, of je hier mag blijven slapen? Fay kijkt enthousiast en knikt. Jaa dat zou wel leuk zijn!
De meiden horen beneden de deur open gaan. Ho snel broek aan doen. Zegt Fay.
Ze doen hun broek aan, en lopen naar beneden. Hoi mam hoi pap. Zegt Nienke weer helemaal opgevrolijkt. Fay groet Niens ouders ook. Nienke vraagt het meteen. Mama, mag Fay bij mij blijven slapen? Mama kijkt eerst raar op en ziet er denkend uit. Nienke zegt: Fay weet al van mijn probleempje hoor. Mama snapt het helemaal niet meer. Eerst schaamde Nienke zich er heel erg voor, en nu is ze weer de opgewekte vrolijke Nienke die haar probleem respecteert. Mama zegt: ja is goed. Maar ook als ze blijft slapen doe je gewoon een luier om. Nienke knikt en doe haar broek een stukje naar beneden, zodat mama het witte randje van de luier kan zien. Oké dan is het goed schat. Zegt mama, ook opeens weer normaal alsof er niks gebeurt is. Fay, mag het ook van jouwn ouders vraagt Nienkes moeder? Fay zegt: ik zal ze zo even bellen.
Fay belt zodoende haar moeder. Het mag. Ze moet alleen even een pyjama en schone kleren voor morgen komen ophalen. Dus Fay en Nienke helemaal happy!
Zo lopen Nienke en Fay samen naar naar Fays huis. Bij Fays huis aangekomen, groeten ze de ouders. Ze gaan samen naar boven. Fay pakt een tas. Ze stopt er schone kleren, en haar pyjama in. Ook laat ze aan Nienke haar luiers verstopplek zien. Ze pakt een stapeltje luiers en stopt die onderin in haar tas. Ze gaan weer naar beneden en drinken nog wat bij Fay.
Al pratend lopen ze weer terug naar Nienkes huis. Nienke word opeens rood, en stopt even met lopen. Fay vraagt wat er is. Nienke: sorry! voel opeens een plas in me luier stromen. Fay loopt naar Nienke toe en geeft haar een klopje op haar bips. Kom op joh. Gewoon doorlopen en doen alsof er niks aan de hand is. Ze komen langs een drogist en gaan daar even naar binnen. Fay: zullen we een foppie kopen? Nienke: een wat?? Fay een foppie, dat is gewoon een speentje. En een luier noem ik altijd een Pampie. Nienke lacht. Oh haha, klinkt lief.
Ze kopen allebei een foppie en wat zwitsal spulletjes. Talkpoeder en zalf tegen uitslag.
Terug bij Nienkes huis zegt mama dat we wel even me kamer moeten klaarmaken. Luchtbed pakken en oppompen etc. Fay zet haar tas op Nienkes bed. Haalt haar schone kleren en pyjama eruit. De luiers, foppies en zwitsal laat ze in haar tas zitten. Ze pompen het luchtbed op. Nadat ze gedaan hebben zegt Nienke dat ze even een schone luier om wil. Ze gaan samen de badkamer in en Fay neemt haar tas mee.
Nienke doet haar broek uit en gaat op haar handdoek liggen. Fay maakt de plakkertjes los en haalt de natte luier onder Nienkes billen vandaan. Ze maakt haar schoon en strooit wat talkpoeder in haar luiergebied. Zo, zegt Fay. ‘Nu weer een schone pampie om neem ik aan?’ Nienke lacht en knik. Fay schuift een pampie onder Nienkes billen en doet deze zorgvuldig om bij Nienke. Nienke doet hetzelfde bij Fay. ‘Zullen we samen een film gaan kijken?’ stelt Nienke voor. ‘Ja is goed!’ zegt Fay enthousiast. Ze zoeken samen een leuke film uit. Ze gaan op Nienkes bed zitten. Zonder broek omdat het best warm is. Na een uurtje zitten ze samen helemaal in de film. Tot plots Nienkes moeder in de deuropening staat om te vragen of de meiden iets willen drinken. Ze ziet de twee meiden op bed, in een luier, zitten. De meiden kijken op. Ze schrikken zich kapot! Het enige wat mama zegt: ‘oh fijn, nu hebben we twee meisjes in een luier. Maar goed. Willen jullie wat drinken?’ De meiden zijn stijf van de schrik en knikken zachtjes. Mama komt het drinken brengen en gaat weer naar beneden. ‘Hopelijk zegt jouw mama het niet tegen de mijne, dat ze mij zag in een luier.’ Zegt Fay. ‘Vast niet’ zegt Nienke. ‘Althans hoop ik. Morgen moeten we wel oppassen, want dan komt mijn broertje weer thuis.’ Zegt Nienke. Die is nu op kamp. ‘Dat komt wel goed joh.’ Zegt Fay. ‘Kom we kijken de film af en gaan dan lekker slapen.’ De film is afgelopen en het is ondertussen al half 1.
Ze kleden zich uit en gaan in bed. Fay op het luchtbed in een slaapzak en Nienke gewoon in haar eigen bed. Ze praten nog wat na en wensen elkaar welterusten. Bij Fay blijft de gedachte in haar hoofd rondspoken: de gedachte dat Nienkes moeder het aan haar eigen moeder gaat vertellen. Met deze gedachtes valt ze uiteindelijk in slaap en droomt er zelf over.
Fay komt thuis van Nienke. Mama zit op de bank en zegt. ‘Zozo, waarom moest jij zo nodig bij Nienke een luier om, hea?’ Ik barst in tranen uit. ‘Sorry mama!’ ‘Ja ja..’ Zegt mama. ‘Ik zal jou eens opvoeden jongedame! Ga maar eens naar je kamer, dan zie je het wel!’ Ik ga naar mijn kamer en zie een ledikant staan met hekje, een commode met allerlei babyverzorgingsspulletjes en een stapel luiers erop. Ik ren huilend naar beneden. ‘Waar is m’n eigen bedje en kast en alles!?’ Mama zegt: ‘Je wilt je als een baby gedragen. Dus die heb je dan niet meer nodig!’ Ik kijk vol verslagen naar mijn moeder. Mama tilt me op, brengt me naar m’n babykamer en zet mij op de commode. Er zitten riemen aan de zijkant. Ik schrik me kapot! Ik zie dat tegenstribbelen geen zin zou hebben, daarom doe ik het ook niet. Mama doet mijn broek en slipje uit. Ze pakt een luier, en vouwt deze open. Ze geeft een klopje op mijn bips. Ik doe ‘m omhoog en ze schuift de luier eronder. Stiekem vind ik het heerlijk en opwindend wanneer mama de luier bij mij om doet. ‘Goedzo meisje, maar goed dat je niet tegenstribbelt.’ Mama doet een plastic broek over mijn luier. Ze laat mij van commode afgaan en ik loop mee naar beneden. Mama geeft mij een bekertje met limonade. Ik proef dat het anders smaakt, maar drink het toch op. ‘Zo jongedame nu ga je je bedje in.’ Zegt mama streng. Ik loop mee naar boven en doe zelf mijn pyjama aan. Op het moment dat mama het hekje van het ledikantje omlaag doet sta ik verstijfd. Zie ik dat nou goed? In het ledikant zitten riemen zoals ook bij de commode. Mama ziet dat ik versteld staat te kijken en zegt: ‘Ja je ziet het goed! De riempjes krijg je straks om, zodat je ook echt in je bedje blijft en niet aan je luier kan gaan zitten.’ Ik stribbel tegen met man en macht, maar tevergeefs. Mama pakt mij op en geeft een klap in mijn gezicht. Ze legt mij direct hardhandig in het ledikant en maakt de riemen stevig vast. Daar lig ik dan: vastgeketend aan zowel mijn polsen als aan mijn enkels. Het zijn sterke leren riemen die aan de spijlen van het ledikant zitten vastgemaakt. Mama doet het hekje omhoog en wenst mij slaaplekker. Zelf wil ik helemaal niet slapen. Ik huil, maar mama trekt zich daar niks van aan en loopt naar beneden. Ik probeer mijzelf los te rukken, maar tevergeefs. Als ik hard trek aan de riemen snijden ze in m’n pols of enkels, dus dan doe ik alleen mijzelf maar pijn. Daar lig ik dan op mijn rug, met armen en benen geketend aan de spijlen van het ledikant. Opeens komt er een raar gevoel in m’n darmen. Ik voel dat ik vreselijk moet poepen, maar kan het niet tegenhouden. Mama heeft m’n benen zo vast gemaakt, dat ik ze niet bij elkaar kan brengen. Ik voel de poep in de luier glijden. Voor mijn gevoel zit ik helemaal onder. Ik huil en voel mezelf vies en verloren. Nadat ik ongeveer twee en een half uur zo lig komt mama boven. Ze loopt de kamer binnen en zegt gemeen grijzend: ‘Zo te ruiken heb je een volle luier’. Ik knik. ‘Beloof je mij, dat als ik je losmaakt dat je rustig doet en naar me luistert.’ Zegt mama heel streng. Ik huil en zeg snikkend: ‘Ja mama.’ Mama doet het ledikanthekje omlaag en maakt de riemen los. In mijn polsen en enkels zijn de striemen van de riemen te zien. ‘Net goed’. Zegt mama gemeen. ‘Had je maar niet moeten proberen om jezelf los te krijgen!’ Ik knik alleen maar. Mama neemt mij mee naar de badkamer en kleedt mij dan uit. Ze doet de vuile luier af en zet me vervolgens onder de douche. Ze haalt de douchekop van de slang en duwt de slang in mijn anus. Ik schreeuw het uit van de pijn, maar mama negeert het en doet vervolgens hetzelfde bij m’n vagina. ‘Zo, nu ben ik er zeker van, dat je goed schoon bent.’ Zegt ze gemeen lachend. Ze droogt mij af en doet mij een schone luier om. Ik krijg alleen een licht geel T-shirtje aan waar Pino van sesamstraat op staat afgebeeld. Ik schaam me kapot. Ik moet in alleen een luier en dit shirtje in de tuin gaan zitten. Mama komt tegenover mij zitten met een potje babyvoeding. Ik zeg dat ik geen honger heb, maar mama duwt de lepel gewoon naar binnen. ‘Lekker he?’ Zegt mama sarcastisch. Ik knik ja. Maar om eerlijk te zijn is het in me gedachten niet te eten. Bij elke hap moet ik bijna kokhalzen, maar als ik weiger.. Mama is nu overal toe in staat. Het potje is eindelijk leeg. Mama laat mij in de tuin, terwijl ze zelf weer naar binnen gaat. Ik zit met m’n hand aan de luier. Mama komt terug en ziet het. ‘WAT BELEVEN WE NOU!!’ Roept mama knetter hard en boos. Van schrik plas ik in mijn luier. Mama stormt op me af en geeft een klap in me gezicht. Ze ziet dat ik heb geplast. ‘Zo ook nog eens plassen in je luier!?’ Mama is helemaal over de rooie. ‘Ik zal jou eens manieren leren!’ Roept ze. Ze doet de luier uit en legt me over de knie. Ze haalt haar riem uit haar broek en slaat erop los. Ik schreeuw en huil, maar mama blijft maar slaan..
Ik Schreeuw ‘AUW AUW! Mama stop! Alstublieft!’ Zo wordt ik helemaal bezweet en huilend wakker.
Nienke schrikt ook wakker van het geroep van Fay. ‘Hee Fay, wat is er?’ Ze stapt uit bed en troost Fay. Fay vertelt wat ze gedroomd heeft en Nienke schrikt ervan. ‘Zou jouw moeder zoiets echt doen?’ Vraagt Nienke angstig. ‘Ik weet het niet.’ Antwoordt Fay. ‘Ik hoop dat het bij deze nachtmerrie blijft’.
Fay pakt een luier uit haar tas en verschoont zichzelf. Nienke doet hetzelfde. Nienke vraagt aan Fay: ‘Plas jij ook nog in bed.’ ‘Normaal gesproken niet’ antwoordt Fay. ‘Ik denk dat ik heb geplast uit angst door deze nachtmerrie. vandaar dat ik ook zo schreeuwde, denk ik. ‘Maar goed dat ik een luier om had.’ Fay verontschuldigt zich tegenover Nienke. ‘Sorry dat ik je zo wakker hebt gemaakt en dat je deze droom moest horen.’ Nienke zegt: ‘geeft niets meid. Als er iets is: weet dat je altijd bij mij terecht kan.’ Fay huilt van ontroering. Nienke knuffelt Fay. Zo vallen ze samen op Fays slaapzak weer in slaap.
'smorgens rond 11 uur worden ze weer wakker. Nienke verschoont zich en de meiden kleden zich aan. Beneden zitten Nienkes ouders al aan tafel. ‘Goede morgen’ zeggen ze allen. Ze eten een boterham en bedenken wat ze vandaag zullen gaan doen. ‘Zullen we naar de bioscoop gaan?’ vraagt Fay. ‘Ja! Is goed’ zegt Nienke enthousiast. Na het eten maken ze zich klaar om naar de bios te gaan. ‘Fay? Hou jij ook je luier om?’ vraagt Nienke. ‘Ja hoor
. Ik hou ‘m lekker om.’ ‘Ik zal wel moeten.’ zegt Nienke lachend.Het vervolg is, na jaren uitstellen, in de maak. :thumbs-up: